پارکور به روایتی دیگر

پارکور

ورزش پارکور (گاهی اوقات ب صورت خلاصه PK نامیده می شود) (هنر جابجایی و انتقال) فعالیتی است که در آن هدف جابجایی از یک نقطه به نقطه دیگر است که این جابجایی باید تا جای ممکن سریع و کافی باشد و در آن اصولاً فقط از توانایی های بدن انسان استفاده می گردد. به عبارت دیگر این ورزش به فرد کمک می کند تا بر موانعی که در محیط اطراف وجود دارد ، غلبه کند مثل شاخه و سنگها و ریل راه آهن و دیوارهای بتونی. این ورزش در تمام محیط های روستایی و حاشیه شهر قابل انجام می باشد. ورزشکاران مرد در این رشته traceurs و ورزشکاران traceuses می نامند.که شبیه نامهای اساطیری است. ورزش پارکور که در فرانسه توسط دیوید بلی بوجود آمد، بر روی انجام حرکات موثر برای افزایش توانایی بدن و ذهن در جهت غلبه بر موانع در شرایط فوق العاده تاکید می کند.

برای خواندن بقیه مطالب به ادامه مطلب برید.

نگاه اجمالی :

پارکور یک فعالیت فیزیکی است که دسته بندی کردن آن دشوار است. پارکور به عنوان یک ورزش کامل در نظر گرفته نمی شود اما هنر یا رشته ای است که دفاع شخصی در هنرهای رزمی را تداعی می کند. بر اساس گفته های «دیوید بلی» ، «ماهیت فیزیکی پارکور این است که در موارد فوق العاده ای که در مسیر شما اتفاق می افتد بتنوانید بر موانع موجود غلبه کنید شما با هر نوع حرکتی جابجا می شوید به گونه ای که می توانید پای خود را بر روی هر چیز یا هر جایی به عنوان تکیه گاه قرار دهید و از روی آن بپرید و یا از آن بالا بکشید.» در نتیجه هنگامی که در مواجهه با یک فرد با یک وضعیت وخیم روبرو می شوید قادر خواهید بود صحبت کنید، بجنگید و یا فرار کنید . همتنگونه که هنرهای رزمی ، شکلی از تمرین برای نبرد هستند ، پارکور نیز شکلی از تمرین برای نبرد می باشد. به دلیل ماهیت منحصر به فرد آن ، غالباً گفته می شود که پارکور فقط مقوله مختص به خودش را دارد و در مقوله دیگری نمی گنجد .« پارکور فقط پارکور است.»

مهمترین ویژگی پارکور، کارآمد بودن آن است. ورزشکاران این رشته نه فقط تا آنجا که می توانند ، سریع حرکت می کنند بلکه با حداقل مصرف میزان انرژی و صحیح ترین روش ممکن این حرکت را انجام می دهند . این ویژگی ، پارکور را از رشته مشابهی با نام « دوندگی آزاد » مجزا می کند که در این رشته بیشترین تاکید بر روی آزادی عمل در حرکت است مثل حرکات آکروبات. همچنین کارآمد بودن پارکور باعث می شود که از بروز جراحات کوتاه مدت و بلند مدت جلوگیری شود و این ویژگی بخشی از دلیل شکل گیری و تداوم پارکور می باشد.

ورزشکاران این رشته ادعا می کنند که پارکور فرآیند تفکر آنان را هم از طریق افزایش مهارتهای تفکر انتقادی تحت تاثیر قرار می دهد که به آنها اجازه می دهد بر موانع فیزیکی و ذهنی روزمره غلبه کنند.

واژه شناسی:...

 

اولین واژه استفاده شده برای توصیف این شکل از ورزش لپارکو (هنر حرکت سریع) بود. واژه پارکور (Parkour) توسط دیوید بلی و دوستش هوبرت کاندی بر روی این ورزش نهاده شد . این واژه از عبارت فرانسوی Parcour du combatant برگرفته شده است که روش کلاسیک عبور از موانع در تمرینات نظامی تدوین شده توسط جورج هبرت می باشد. کاندی که خودش یک تراسور (traceur) نیست ، حرف K را جایگزین حرف C در کلمه Parcours کرد زیرا به نظر او حرف K تداعی گر خشونت می باشد و همچنین حرف S را از آخر آن حذف کرد زیرا به نظر او این حرف با فلسفه پاکور و کارایی آن مغایرت داشت.

تراسور (traceur) و تراسوس (traceuse) اسامی برگرفته شده از فعل فرانسوی تریسر(tracer) هستند که به معنای مسابقه دادن یا ترسیم کردن می باشد اما به معنای «سریع رفتن» هم می باشد.

تاریخچه:

پیش از جنگ جهانی اول ، افسر سابق نیروی دریایی فرانسه، جورج هبرت سفری به دور دنیا انجام داد . در طول بازدیدش از آفریقا ، تحت تاثیر مهارتها و توانایی های فیزیکی قبایل بومی قرار گرفت که با آنها ملاقات کرد.

جورج هبرت می گه : «بدن های آنها فوق العاده ، انعطاف پذیر ، زبده ، پراستقامت و مقاوم بود اما آنها هیچ مربی ژیمناستیکی نداشتند بلکه فقط در طبیعت زندگی می کردند.»

هنگامی که در شهر سنت پیر ، ایالت مارتینیک اقامت داشت، حادثه فوران آتشفشان هشتم ماه می 1902 اتفاق افتاد. او در نجات و فراری دادن 700 نفر از مردم همکاری داشت. این تجربه اثر بسیار زیادی بر روی او گذاشت و او را ترغیب کرد تا مهارت ورزشی را با شجاعت و احترام به حقوق دیگران تلفیق کند. و بالاخره این روشها را در غالب این شعار معرفی کرد: قوی شوید تا سودمند باشید.

او که ایده خود را از قبایل بومی گرفته بود ، در دانشکده ریم فرانسه، مربی تربیت بدنی شد و شروع به تعریف اصول سیستم تربیت بدنی مخصوص خودش و همچنین ایجاد و فراهم آوردن تجهیزات و تمرینات تدریس « روش طبیعی » کرد که او آنرا اینگونه توضیح داد:

یک فعالیت قاعده مند ف در حال رشد و مداوم از دوره بچگی تا بزرگسالی که هدفهای خاص خودش را دارد: تضمین توانایی جسمانی ؛ افزایش مقاومت اعضای بدن ؛ تاکید بر استفاده از تمام انواع حرکات طبیعی و کاربردهای غیر قابل چشم پوشی آنها (دویدن ، پرش، صعود و ...) ؛ افزایش انرزی فردی و دیگر ویژگی های عملکردی و جوانمردی همچون دیگر قابلیتها که در آنها جنبه های فیزیکی و جوانمردی اولویت دارند؛ یک ایده اخلاقی مهم : احترام به حقوق دیگران.

جورج هبرت

...

فلسفه پارکور:

پارکور ، بخش اصلی هنر جابجایی سریع (Lart du deplacement) است که اغلب کسانی که با پارکور سر و کار دارند، در مورد آن چیزی نشنیده و یا اطلاعاتی ندارند. اما به گفته ویلیام بلی بر اساس نظر پایه گذاران یاماکازی (Yamakasi) ، بخشی از هنر منسجم می باشد، «چرا به مردم آموزش می دهم؟ فکر می کنم ادامه دادن به آن مهم است . به نظر من آنها در این تجربه عملی شریک هستند. به اعتقاد من پارکور فقط سهیم شدن در چیزهای دیگر است. نباید آنرا فراموش کنیم. باید این فلسفه پایدار بماند.نمی خواهم که خودم فقط آنرا تجربه کنم و آنرا فقط در یک کتاب ثبت کنم چرا که یک تجربه مرده خواهد بود! می خواهم که این ورزش زنده بماند! دوست دارم که مردم از آن استفاده کنند ، با آن زندگی می کنند و آنرا تجربه کنند.»

جنبه دیگر فلسفی این ورزش ، آزادی آن است ، اغلب گفته می شود که همه می توانند پارکور را در هر وقتی و هر کجای جهان انجام دهند. این آزادی عمل باعث شده که پارکور، یک نیروی فرهنگی قدرتمند را در اروپا بوجود آورد که تاثیر آن در سراسر دنیا در حال گسترش است. چاوبلی دین چیزی فراتر از تعریف آن بیان می کند:

«هنر جابجایی سریع نوعی از آزادی عمل است، پارکور نوعی از اطمینان و اعتماد در درون شماست. فکر نمی کنم که تعریف آشکاری برای آن وجود داشته باشد. وقتی که آنرا برای مردم توضیح می دهید، می گویید: بله ، من بالا می روم ، می پرم و به حرکت ادامه می دهم!

این تعریفی برای پارکور است! اما هیچکس نمی فهمد. انها باید آنرا بطور عملی ببینند. این فقط یک تصویر ذهنی است. و وقتی این تصویر شکل می گیرد که به خودتان اعتماد کنید و انرژی بدست بیاورید. پارکور بدست آوردن دانش بیشتر در مورد بدن شماست تا بتوانید حرکت کنید، بر موانع موجود در دنیای واقعی یا دنیای مجازی غلبه کنید. هر فکری که به ذهن شما خطور کند بعنوان بخشی از آموزش صحیح در این ورزش تلقی می شود و بدین ترتیب می توانید حرکات را فرا بگیرد که این کار به شما توانایی غلبه بر ترسها و دردهایتان را می دهد و می توانید مجدداً آنرا در زندگی بکار ببرید و در این کار هم شما باید قادر باشید که ذهنتان را برای یادگیری پارکور کنترل کنید.

آندریز کاستیس که یک تراسور رشته یاماکازی نمی باشد، گفته های مستندی را در کتاب «سفرهای پارکور» بیان کرده است:

« فهم فلسفه پارکور مدت زمانی به طول می انجامد زیرا در ابتدا باید به آن عادت کنید. از آنجائیکه باید حرکات آنرا بطور واقعی انجام دهید ، نیاز زیادی به درک فلسفه آن احساس نمی کنید. اما هنگامی که قادر به تحرک به روش خودتان شوید ف می توانید ببینید که پارکور چقدر می تواند زندگی شما را تغییر دهد ؛ و مثلاً در حین کار به طور متفاوتی برای افراد مختلف اتفاق می افتد: برای بعضی خیلی زود اتفاق می افتد، و برای بعضی هم بسیار دیر رخ می دهد. واقعاً نمی توانید بگویید که: دو ماه طول کشید تا معنای پارکور را بفهمم . بنابراین حالا نمی گویم که پارکور انجام می دهم اما با پارکور زندگی می کنم زیرا فلسفه آن ، زندگی من شده است، روشی که من کارهایم را با آن انجام می دهم.»

 

حرکات:

در مقایسه با ژیمناستیک ، حرکات از پیش تعیین شده کمتری در پارکور وجود دارد و یک فهرست مناسب از حرکات در آن وجود ندارد.

تراسور در مواجهه به هر مانع نیاز به تلاش خاصی دارد ، تا بتواند بر آن مانع غلبه کند که این تلاش بستگی به نوع بدن ، سرعت و زاویه تماس ، وضعیت قرار گرفتن مانع و ... دارد. پارکور در حقیقت تمرین ذهن برای غلبه بر موانع با استفاده از تکنیک های مناسب می باشد. در اغلب موارد نیاز به نامگذاری آن تکنیک نمی باشد. در بسیاری از موارد ، تکنیکهای موثر پارکور بستگی به توزیع سریع وزن بدن در قسمتهای مختلف و استفاده از لحظه برای انجام حرکات سریع و دشوار دارد. جذب و توزیع انرژی هم یک عامل مهم می باشد، همانطور که چرخشهای بدن در هنگام پایین آمدن ، نیروی تماس را بر روی پاها و ستون فقرات کاهش می دهد و به تراسور اجازه می دهد از ارتفاعات بسیار بلندتر از حد معمول بپرند.

طبق نظر دیوید بلی، در هنگام فرار از چیزی ، قصد آنرا دارید که بگونه ای حرکت کنید که بیشترین سطح تماس را با زمین داشته باشید. اگر از نقطه A به نقطه B می روید، باید این توانایی را داشته باشید که از نقطه B مجدداً به نقطه A بازگردید اما لزوماً داشتن همان سرعت در حین بازگشت ضروری نیست.

باوجود این ، تکنیکهای زیادی وجود دارند که برای سرعت و تاثیر افراد مبتدی بسیار مفید می باشند. مهمترین آنها عبارتند از تکنیکهای پرش و تماس با زمین. چرخش که برای به حداقل رساندن فشار تماس بعد از سقوط مورد استفاده قرار می گیرد، اغلب بعنوان مهمترین تکنیک قابل یادگیری نامیده می شود. بسیاری از تراسورها دچار جراحات مفصلی ناشی از سقوط از ارتفاعات بلند و عدم استفاده مناسب از چرخش می گردند. بدلیل این سقوط های با ارتفاع بلند ، مسئله ایمنی حرکات پارکور زیر سوال رفته است. در بعضی از کشورهای بریتانیای کبیر این مسئله بوسیله قوانین باز دارنده و سازمانهای آتشنشانی و امداد نجات اخطار داده شده است. اگر چه دیوید بلی هرگز در هنگام تمرین بطور جدی آسیب ندیده است، اما هیچ مطالعه دقیقی در مورد خطرات سقوط از ارتفاع و مشکلات بعدی آن انجام نشده است