سبزوار پـارکور | آمـوزش تخصصی پارکور و فری رانینگ

پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسورها معمولاً لباس‌های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند . تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است . بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . برخی نیز از دستکش‌های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستهایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود. 

محل تمرین پارکور بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تا کنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است .تراسورها در محیط‌های شهری مانند سالن‌های ورزش، پارک‌ها، زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی، آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است .

هدف پارکور

جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌ که در شرایط اضطراری گیر کرده‌ باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است. پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد. «کارایی» یکی از مهم ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.

پارکور

ورزش پارکور (گاهی اوقات ب صورت خلاصه PK نامیده می شود) (هنر جابجایی و انتقال) فعالیتی است که در آن هدف جابجایی از یک نقطه به نقطه دیگر است که این جابجایی باید تا جای ممکن سریع و کافی باشد و در آن اصولاً فقط از توانایی های بدن انسان استفاده می گردد. به عبارت دیگر این ورزش به فرد کمک می کند تا بر موانعی که در محیط اطراف وجود دارد ، غلبه کند مثل شاخه و سنگها و ریل راه آهن و دیوارهای بتونی. این ورزش در تمام محیط های روستایی و حاشیه شهر قابل انجام می باشد. ورزشکاران مرد در این رشته traceurs و ورزشکاران traceuses می نامند.که شبیه نامهای اساطیری است. ورزش پارکور که در فرانسه توسط دیوید بلی بوجود آمد، بر روی انجام حرکات موثر برای افزایش توانایی بدن و ذهن در جهت غلبه بر موانع در شرایط فوق العاده تاکید می کند.

برای خواندن بقیه مطالب به ادامه مطلب برید.

پارکور | فری رانینگ | تاریخچه پارکور | پارکور حرفه ای

پارکور نخستین بار 20 سال پیش توسط یک فرد فرانسوی به اسم «دیویدبل» و دوستانش که در یکی از محله های حاشیه نشین پاریس زندگی می کرده اند، باب می شود. این افراد دنبال ورزشی می گشته اند که در عین سادگی ،حس هیجان آنها را نیز ارضا کند...

  

 آنها ترکیبی از همه ورزش هایی را که تا آن روز تجربه کرده بودند، با هم ترکیب می کنند و پارکور را به وجود می آورند. بعد از این ماجرا فرد دیگری به نام «سباستین فوکور» که فردی سیاهپوست بوده و گروهی به اسم «یاماکازی» -که یک فیلم هم به همین نام ساخته اند - این ورزش را تکامل بخشیدند و تکمیل کردند. فیلم گروه «یاماکازی» از تلویزیون خودمان هم پخش شده است. حسن پارکور این است که قاعده و قانون خاصی ندارد و مثل ورزش های کلاسیک تابع قانون خاصی نیست که حرکتی در آن خطا به حساب بیاید و بنابراین می توان در پارکور هر خلاقیتی بروز داد. تو در این ورزش فقط به یک کفش خوب احتیاج داری و لازم نیست که هیچ هزینه خاصی بکنی. فقط باید بدنت آمده باشد. «پارکور» هیچ چیز به جز آمادگی بدنی خودت نیست. هر چه آماده تر باشی بهتر این کار را انجام می دهی و به قول خودمان حرکت با حال تر و خفنتری می زنی. البته بخش اصلی این ورزش بخش ذهنی آن است. یعنی این که تو باید توانایی این را داشته باشی که سریع تصمیم بگیری و آمادگی هرگونه اتفاقی را داشته باشی و بتوانی در کوتاهترین زمان ممکن بهترین تصمیم را بگیری. نباید از چیزی بترسی، تو می دانی اینجا برایت هیچ اتفاقی نمی افتد ولی می ترسی آن را انجام بدهی. این ترس را باید از بین ببری. ذهنت باید آماده باشد. ذهنت باید آزاد باشد. در حال حاضر این ورزش در ارتش آمریکا به سربازان آموزش داده می شود و پلیس فرانسه هم برای مقابله با مجرمین آن را به کارکنانش یاد داده است. در کل فرانسوی ها حرف اول را در پارکور می زنند و بعد از آنها انگلیسی ها هستند که همه کارهای تجاری دنیا را انجام می دهند. یعنی اجرای کلیپ و برنامه ها را در دنیا قبضه کرده اند.

شاید تا به حال با دیدن یک فیلم مهیج که قهرمانان آن بدون هیچ وسیله‌ای از ساختمان‌های مرتفع می‌پرند و با حرکاتی سریع و زیبا از پله‌ها و موانع خیابانها عبور می‌کنند، لحظه‌هایی هیجان‌انگیز را تجربه کرده و به این فکر افتاده باشید که چطور این حرکات زیبا را بدون هیچ وسیله‌ای می‌توان انجام داد و در واقع اسم این حرکات چیست؟ "پارکور" نام ورزش نسبتا جدیدی است که به آن هنر جابه‌جایی یا شهرنوردی نیز می‌گویند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، این رشته در ایران، ورزشی ناآشنا و غریب است و تا به حال خیلی کم، اسم آن را در رسانه‌ها یا بین افراد ورزشکار شنیده‌ایم و متاسفانه علاوه بر آن درک درستی نیز از این رشته وجود ندارد.

برای خواندن بقیه مقاله به ادامه مطلب مراجعه کنید.

لوگوی جدید "پارکور سبزوار"

پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L'art du déplacement) یا شهرنوردی به پیشهاد گروه "رها" یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است.
 داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است.

پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد. «کارایی» یکی از مهم ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود

پارکور حرکات آکروباتیک، بدل کاری، رقص، حرکات احمقانهٔ بدون توجه به عواقب آن و پرش‌های بلند بدون دلیل نیست. هم چنین پارکور «حرکت‌های دلخواه» نیست بلکه مجموعه‌ای از حرکات از پیش تعریف شده و هدفمند است.
در پارکور خبری از مسابقه و کل‌کل هم نیست. یک کمپین از یکم ماه مه سال ۲۰۰۷ توسط وبگاه رسمی پارکور برای حفاظت از پارکور و فلسفهٔ آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده‌است. اعضای این کمپین اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحریک می‌کند که با دیگران برای رضایت تماشاگران یا اثبات برتری‌های خود و یا احیانا سودهای مالی مبارزه کنند؛ در حالی که در پارکور، افراد در کنار یکدیگر و فقط برای خودشان تمرین می‌کنند. پس پارکور نمی‌تواند تبدیل به یک رشتهٔ مسابقه‌ای شود، مگر آن که اساس وجودی آن یعنی «پرورش خود» نادیده گرفته شود.

پارکور یک هنر است ، هنر جا به جایی. برای مثال یک فرد عادی وقتی به یک ارتفاع می رسد دنبال پله برای پایین آمدن از آن می گردد اما یک پارکور کار از آن ارتفاع می پرد. یک آدم عادی وقتی به یک مانع می رسد مسیرش را عوض می کند اما یک پارکور کار آن مانع را با یکی از حرکات پارکور پشت سر می گذارد. البته منظورم این نیست که از این به بعد بجای از پله بالا و پایین رفتن از در و دیوار بپرید بالا و پایین و این کار در قالب ورزش انجام می شود نه زندگی روزمره !

لطفا کمی صبر کنید تا تصویر کامل بارگذاری شود

پارکور در ایران ورزش جا نیفتاده ای هست و عده ای تا حالا اسم آن راهم نشنیده اند.پارکور  ذهن شما  آزاد و استرس رو به شدت کاهش می دهد.
 پارکور به شما یاد میدهد چطوری با مشکلات زندگی مبارزه کنید. چون کم کم یاد می گیرید که نباید به خاطر وجود یک مانع مسیرتان را عوض کنید. باید مانع را از سر راهتان بردارید...